In een rijk land met zoveel inwoners die onder de armoede grens leven, hoe kan dat?

• de goederen en voorzieningen die in hun samenleving als minimaal noodzakelijk gelden.
• De voedselbanken in ons land hebben inmiddels meer dan 195.000 ‘klanten’
• Mensen die permanent in armoede leven raken ook in een sociaal isolement en daar wordt de situatie alleen maar erger van.
• Iemand is niet arm, als hij voldoende inkomen heeft, maar het verkeerd besteedt.
• Voor de verbetering van de maatschappelijke participatie en kansengelijkheid van kinderen die in armoede opgroeien ontvangen gemeenten jaarlijks ca. 85 miljoen euro
• Ook wordt alom geconstateerd, De 17^deoktober is ooit uitgeroepen tot Wereldarmoededag. Of dat nou echt helpt is de vraag! Tot nu toe in ieder geval niet!
• In enkele gemeenten worden in plaats van de gang naar de Voedselbanken een z.g. Boodschappenkaart met de beperking dat daar uitsluitend voeding kan worden gekocht
• Niet alleen in de arme landen in de wereld, is sprake van armoede, ook in het rijke Nederland is dat het geval. We staan hoog op de lijstjes van rijkste en gelukkigste landen ter wereld. Des te schandaliger is deze conclusie!
• In Nederland gaapt een grote kloof tussen kansarme en kansrijke. Dit is op zich al een maatschappelijk probleem! (1 miljoen armen tegenover meer dan 315.000 miljonairs!)
• Sinds het aantreden van Rutte 4, hebben we zelfs een minister van Armoede!
• Volgens het SCP is armoede; wanneer mensen gedurende langere tijd niet de middelen hebben voor dat de niet-arme Nederlander onvoldoende begrip heeft voor wat echte armoede betekent en wat dat met de mensen doet
• Bij de vaststelling van ‘leven onder de armoedegrens’ is sprake van een 2-tal grensbedragen, te weten:
  • het basisbehoeftenbudget voor een alleenwonende (zie ook staatje onder ‘Meer informatie’)
• en het ‘niet-veel-maar-toereikend-budget’ (circa 10% meer dan 1)

voor meerpersoonshuishoudens geld een vermenigvuldigingsfactor van

• voor iedere volwassene 0,37%
• en ieder minderjarig kind 0,30%

• In Nederland zijn, zelfs als het economisch goed gaat, ca.650.000 mensen langdurig arm
• Een verdeling naar leeftijden geeft het volgende beeld:
• De kans op armoede onder onze bevolking is het grootst voor de jongsten (tot ca.12 jaar) én de alleroudsten (de 90-plussers)
• Kinderen tot en met 12 jaar lopen een bovengemiddeld risico op armoede en leven ca. 9% van deze kinderen in een huishouden met een inkomen onder het niet-veel-maar-toereikend-criterium
• Vanaf het 13de jaar loopt de kans op armoede terug
• Van schoolgaande jongeren tot 18 jaar is ca. 7% arm
• Na het 18de jaar schommelt het aandeel armen in de bevolking rond de 6%
• Vanaf het veertigste levensjaar is een daling zichtbaar en daalt naar ca. 5%
• Vanaf het 66ste jaar tot ca.80 jaar, is dat ca.3%
• Bij de ca. 80 tot 90-jarigen ca 5%,
• bij de 90-plussers om bijna ca.11%
• Het aantal kinderen in een gezin, is mede een bepalende factor voor de kans op armoede.

Als ik minister was, dan zou ik er voor gaan zorgen, dat we ons niet langer hoeven te schamen en direct een aantal maatregelen nemen:

• Het minimumloon qua niveau loskoppelen van sociale uitkeringen en aansluitend verhogen naar €15 per uur en vanaf dan, telkens per jaar met de inflatie mee laten groeien.
• Het minimumloon (nu vanaf de 21-jarige leeftijd) terugbrengen naar de 18-jarige (volwassen) leeftijd.
• Alle minimum lonen jaarlijks te indexeren met het inflatiecijfer
• De voedselbanken meer subsidie verstrekken om hun vaste lasten (huur en energie),de continuïteit voor zover nodig te garanderen
• Stimuleren, dat naast, of in samenwerking met bestaande voedselbanken, ook gratis kleding kan worden verstrekt.
• De inwoners stimuleren, meer naar elkaar om te kijken en eens te helpen waar dat kan.
• Een solidariteitsactie starten om de ‘overbedeelden’, in onze samenleving te doordringen van ook hun belang, dat
  1. de gigantische kloof tussen arm en rijk moet verminderen
  2. waardoor armoede zoveel mogelijk wordt uitgebannen
  3. waardoor de ontstane polarisatie zal gaan afnemen.
• Een serieus onderzoek instellen wat de effecten op deze armoedesituatie zou zijn, bij invoering van ‘Het Basisinkomen’ De schattingen komen uit op 60% minder armoede!